اندروید یک سیستم عامل موبایل و open source است که بر پایه نسخه اصلاح شده لینوکس ساخته شده است. این سیستم عامل برای اولین بار در سال ۲۰۰۵ توسط شرکت Android Inc طراحی و تولید شد و از آن جا که Google مشتری درجه یک ایده های نو است، آن را خریداری کرده و توسعه اندروید را بر عهده گرفت.

گوگل سیاست open source را برای این سیستم عامل برگزید و آنرا تحت لیسانس Apache منتشر کرد.از مزیت های open source این است که کدهای این سیستم عامل در اختیار عموم قرار دارد و هر برنامه نویسی می تواند آنرا برای خود تغییر دهد و نسخه منحصر به خودش را تولید کند و این گونه محصولات از یکدیگر متمایز می شوند و رقابت نیز بیشتر می شود. توسعه اندروید آنچنان جذاب بود که بسیاری از برنامه نویسان اپل نیز به این سیستم عامل جذب شدند و نسخه اندروید برنامه ها خود را نیز منتشر کردند.تقریبا تمامی برنامه نویسان این عقیده را دارند که اندروید سرسخت ترین رقیب IOS است.

حال بهتر است کمی بر روی معماری اندروید دقیق شویم:

Linux Kernel: این همان هسته ای است که اندروید بر پایه آن بنا شده است و شامل تمام driver های سطح پایین برای مدیریت سخت افزارها است.

(Hard Abstraction Layer(HAL: این لایه، interface های استانداردی را فراهم می کند که برای ارایه قابلیت های سخت افزارها به لایه بالاتر(Java API Framework) استفاده می شود. این لایه شامل چندین کتابخانه است که هر کدام از این کتابخانه ها برای سخت افزار مخصوص به خود است. برای مثال وقتی API Framework خواستار دسترسی به دوربین است، سیستم اندروید، کتابخانه مخصوص به آن را از این لایه(HAL) بارگذاری می کند.

Android Runtime: این لایه شامل کتابخانه های اساسی و مهم است تا برنامه نویسان بتوانند با استفاده از این کتابخانه ها و زبان جاوا، برنامه های خود را نوشته و توسعه دهند. این لایه دارای ماشین مجازی Dalvik است که این قابلیت را به هر برنامه می دهد تا یک پردازش مجزا برای خود داشته باشد.

Native C/C++ Libraries: بسیاری از اجزای هسته سیستم عامل اندروید و سرویس های آن برپایه کدهای C و C++ ساخته شده اند. یکی از دلایل انتخاب این زبان، سرعت بالا در پردازش و قوی بودن آن است. برای مثال کتابخانه Webkit ویژگی های مرورگر وب را فراهم می کند.

Java API Framework: این لایه همان بخش جذاب اندروید برای برنامه نویس ها است. این لایه شامل کتابخانه ها و قابلیت هایی است که به برنامه نویسان اجازه می دهد، برنامه های خود را با زبان جاوا تولید کنند و از این کتابخانه ها نیز بهره ببرند. اگر به سایت developer.android.com سر بزنید، برای این لایه، شما عبارت full access را مشاهده خواهید کرد که بیانگر آن است که شما به تمامی کدهای این کتابخانه دسترسی کامل دارید.

System Apps: این لایه شامل برنامه های کاربردی است و در واقع همان چیزی است که کاربر مشاهده می کند.

اندروید استودیو(Android Studio)

اندروید استودیو، IDE رسمی برای توسعه برنامه های اندروید می باشد. این نرم افزار در ۱۶ May سال ۲۰۱۳ در کنفرانس Google I/O معرفی شد. اندروید استودیو بر پایه نرم افزار IintelliJ IDEA و مخصوص توسعه برنامه های اندروید طراحی شده است. محیط کاری این نرم افزار بدین شکل است:

حال به معرفی بخشهای مختلف این نرم افزار می پردازیم:

۱- در این بخش کدهای جاوا شما نوشته می شود. این نرم افزار قابلیت Code completion نیز دارد.

۲- در این جا تمامی فایلهای پروژه شما دسته بندی شده است و به صورت کلی به سه دسته manifest، java و res دسته بندی می شوند. بخش Gradle Scripts نیز شامل کدها و تنظیمات gradle است که بهتر است آنرا به صورت پیش فرض نگه دارید.

۳- اینجا مسیر کلی فایلی که در آن هستید را نشان می دهد.

۴- این فهرست(menu) شامل دستورات پرکاربرد است که در طول برنامه نویسی زیاد با آنها سر و کار خواهید داشت.

۵- این بخش هم فهرست(menu) اصلی نرم افزار و شامل تمامی دستورات است.

در مقالات آموزشی آینده، نحوه ساختن پروژه جدید در اندروید استودیو و دستورات اولیه در رابطه با بخش گرافیکی را به شما آموزش خواهیم داد.