در هر زبان برنامه نویسی متغیر ها از اعضای اصلی تشکیل دهنده هر برنامه میباشند. لذا دقت در نوع متغیر ها و نحوه استفاده از آنها از مهمترین اصول برنامه نویسی است. زبان برنامه نویسی متلب نیز از این قاعده مستثنی نیست. در همین راستا در این مقاله سعی داریم تا انواع متغیر ها و نحوه کار با آنها را مورد بررسی قرار دهیم.

برای روشن شدن مسئله بهتر است از مثالی استفاده شود تا مفهموم متغیر ها تبیین گردد. متغیر ها همچون ظروفی هستند که در آن ها موادی قرار میگیرد که با ذات ظرف سازگاری داشته باشد. بطور مثال سیب و یا هر میوه دیگری را می توان در آبکش قرار داد ولی هیچکس برای نوشیدن آب از آبکش یا بشقاب استفاده نمیکند، زیرا خواص آب با ذات ظرف همخوانی ندارد. داده ها نیز همانند اجسام هر کدام دارای خواصی منحصر به فرد اند که نیازمند ظرف مخصوص به خود میباشند. بعضی ها عدد هایی اعم از صحیح یا اعشاری، بعضی دیگر پارامتر های ریاضی و گروه دیگر صرفا کاراکتر هستند.

اگر در محیط Command Window  متلب صرفا یک عدد وارد شود و سپس کلید Enter  را بفشاریم، خواهیم دید که متغیری با عنوان ans تعریف شده و مقدار آن با عدد وارد شده برابر است.

همانطور که در شکل بالا دیده میشود، در سمت راست و در بخش Workspace متغیری با نام ans بوجود آمده که مقدار آن با ورودی ۵ برابری میکند. در محیط Workspace تمامی متغیر ها اعم از اعداد،پارامتر و کاراکتر ها کاملا قابل مشاهده و دسترسی میباشند.

برای ساخت متغیر های عددی کافیست نامی را انتخاب کنیم و سپس با قرار دادن علامت مساوی در مقابل آن و یک عدد، کلید Enter  را فشار دهیم. آنگاه متغیری با نام انتخاب شده و مقدار داده شده ساخته میشود.

a = 5

مساوی در عبارت بالا مفهوم جایگذاری دارد و بصورت “قرار ده مقدار ۵ را در عبارت a “خوانده میشود.اگر در انتهای کد علامت (;)  را بگذاریم در Command Window  مقدار پارامتر a نمایش داده نخواهد شد. تا زمانی که مقدار جدیدی در متغیر تعریف شده جایگزین نشود، مقدار قبلی در آن حضور دارد.لذا از این نکته میتوان بصورت زیر استفاده کرد.

a=5;
a=a+1;

این بدان معنی است که “در a جدید مقدار فعلی a بعلاوه عدد یک را قرار بده”. معمولا با این خط در حلقه ها بیشتر روبرو خواهیم شد.

بصورت کلی در متلب عنوان هایی همچون a که در بالا تعریف کردیم بعنوان double شناخته میشوند. double به معنی مضاعف میباشد . هر متغیری که تعریف شده باشد و یا صرفاً با مقدار دهی بوجود آمده باشد با دقت مضاعف یا double در حافظه نگهداری میشود. حجم اشغال شده در حافظه توسط این نوع متغیر ها ۸ بایت میباشد و تا ۱۵ رقم بعد اعشار نمایش داده خواهند شد.

همچنین دستور format  تعداد ارقام پس از اعشار را به ۴ تبدیل میکند. دستورات format short و format long نیز به ترتیب ارقام پس از اعشار را به ۴ و ۱۴ تبدیل میکند.

سایر متغیر های عددی نیز با عنوان های زیر تولید میشوند:

۱-single

این نوع متغیر ها از تعداد ارقام بعد اعشار کمتری نسبت به double برخوردار هستند. تعداد ارقام بعد اعشار این نوع داده ها به تعداد ۷ میرسد و ۴ بایت از حافظه را اشغال خواهد کرد.اغلب توابع ریاضیاتی در متلب برای این داده ها تعریف شده نیست و باید برای بسیاری از اعمال،تابعی جدا گانه توسط کاربر نوشته شود.

2-long integer

این نوع از متغیر ها که با عنوان اعداد صحیح بزرگ نیز شناخته میشوند، ۲ بایت از حافظه را اشغال میکنند و از آنجا که اعداد صحیح در خود قرار میدهند تعداد ارقام بعد از صفر ندارند.

3-short integer

این نوع داده ها هم همانند long integer  ها هستند، با این تفاوت که ۱ بایت از حافظه را اشغال میکنند.

4-logical

عبارت منطقی تابعی است که برای مقادیر غیر صفر عبارت ۱ و برای صفر مقدار ۰ را باز میگرداند. بعنوان مثال:

a=[0 1 5 -5]
aa=logical(a)

همانطور که از شکل پیداست مقدار aa یک عبارت منطقی از a است.

در ادامه مقالات متغیر ها در متلب با تعریف کاراکتر،رشته ها،آرایه های سلولی و متغیر های سمبولیک در خدمت شما خواهیم بود.

با ما همراه باشید.