همانطور که در قسمت های قبلی ، با Agile و تاریخچه آن و با برنامه نویسی مفرط و تکنیک ها و فواید آن آشنا شدیم در این قسمت هم با یکی دیگر از متدها و تکنیک های Agile که یکی از پر استفاده ترین، موفق ترین و مهم ترین متدهای Agile است آشنا میشویم. این متد را اسکرام (scrum) میگویند.

لغت اسکرام از ورزش پر طرفدار راگبی قرض گرفته شده است. اسکرام وقتی اتفاق می افتد که بازیکنان هر دو تیم به هم نزدیک میشوند و با هل دادن یکدیگر تلاش میکنند که توپ را گرفته و به انتهای زمین حریف برسند. اسکرام در سال ۱۹۹۶ برای اولین بار توسط کن شوآبر توصیف و معرفی شد. طرحی که بعدها توسط چندین مهندس نرم افزار و در تولید بسیاری از نرم افزارهای روزمره ی زندگی ما از آن استفاده شد و از درصد موفقیت بالایی برخوردار است.

این متد از چندین مرحله تشکیل شده است که به کل آن ها اسپرینت (sprint) که به معنی دو سرعت است میگویند؛ که این اسم برگرفته از جمله کتاب کن شوآبر است که در آن به گروه های برنامه نویس و توسعه دهنده که از اسکرام استفاده میکنند توصییه کرده که هرکاری که لازم است انجام دهند تا برنامه آن ها با موفقیت به بازار روانه شود.

مرحله یک برنامه ریزی قبل از دو سرعت (pre-sprint planning) است. همه‌ی ما مشتاقان تکنولوژی، برنامه نویسان و توسعه دهندگان نرم افزار از اینکه تولید یک نرم افزار شامل مراحل طراحی، برنامه نویسی و…. است مطلعیم. در متد اسکرام همه‌ی مراحل برای توسعه و تکمیل نرم افزار را بر روی تخته‌ای مینویسند، که به آن تراکم فعالیت می گویند (release backlog). در این مرحله ابتدا با شناخت همه‌ی مراحل و اولویت بندی آن‌ها هر قسمت از کار را به یک یا دو فرد برای انجام در طول مرحله دو سرعت میدهند. همچنین در این مرحله هدف از تولید برنامه به توسعه دهندگان و برنامه نویسان یاد آوری میشود که آن ها بتوانند به این درک برسند که با چه جزئیاتی کارها را انجام دهند.

مرحله دوم دو سرعت (sprint) است. در ادامه تکمیل فعالیت های مرحله قبل حالا هر فرد یا گروه توسعه دهنده نرم افزار وظیفه خود را میداند که باید در این مرحله به هر نحو که شده آن را به سرانجام برساند. مدت هر Sprint از یک تا شش هفته است که غالباً چهار هفته زمان میگیرد که همه ی گروه ها و افراد باید در این زمان مشخص شده وظیفه‌ی محول شده به آن ها توسط رئیس اسکرام را انجام دهند. همچنین هر رورز قبل از انجام فعالیت ها جلسه‌ای در حدود ده تا پانزده دقیقه بین همه ی توسعه دهندگان تشکیل میشود که آن ها باید گزارش فعالیت های انجام شده در روز قبل و روزهای گذشته را باهم در میان بگذارند. همچنین در این جلسه کوتاه افراد و گروه ها نظر خود را در باره‌ی فعالیت های افراد و گروه های دیگر میدهند تا با آن ها بینش برای ادامه‌ی کار را دهند.

مرحله سوم جلسه‌ی بعد از دو سرعت است. با اتمام دو سرعت همه گروه ها در جلسه‌ای بزرگ دوباره دور هم جمع میشوند تا پیشرفت پروژه را آنالیز کنند و سیستم کنونی خود را ارزیابی کنند.

همانطور که میدانیم مراحل تولید یک برنامه زیاد و پیچیده است، پس امکان اینکه در یک دو سرعت برنامه به صورت کامل تولید نشود بسیار بالاست. به همین علت رهبر اسکرام مراحل اسکرام را برای تکمیل برنامه و روانه کردن آن به بازار دوباره از نو پیش میگیرد.

شوآبر قوانین کلیدی اسکرام را به صورت اختصاری در کتاب خود شرح داده است:

• در اسکرام بهتر است از گروه ها و تیم های کوچک استفاده شود تا ارتباط بین هم به حداکثر برسد و بروکراسی به حداقل رسیده و به اشتراک گذاری تاکتیک ها و دانش ها راحت تر صورت گیرد.
• بهتر است مدیران و رهبران اسکرام در طول هر sprint با مشتریان و کاربران هم در ارتباط باشند تا بتوانند نیازهای آن ها را در محصول فراهم کند.
• تست و امتحان برنامه در طول یک اسکرام باید مداوم باشد.
• در طول sprint نباید به گروه ها و افراد فشار وارد شود تا جا برای خلاقیت و ابداع همانطور که در برنامه نویسی مفرط هم به آن اشاره شد باز باشد.

در ادامه با zerotohero.ir همراه باشید…

قسمت قبلی را در لینک زیر بخوانید:

انقلابی به نام Agile (قسمت ۲)