اولین لایه از هفت لایه osi  لایه physical نامیده می شود. وظیفه این لایه انتقال بسته های شبکه در مبدا و دریافت آن در مقصد در قالب سیگنال های دیجیتال است .این لایه به همراه لایه data-link اینترفیس های کنونی را در پروتکل tcp/ip می سازند. این لایه از دو بعد فنی و کاربردی قابل بررسی است که در ادامه به بررسی آن می پردازیم.

بعد فنی

در بعد فنی به بررسی مشخصات فیزیکی، الکتریکی، functional pinout و procedural اینترفیس ها می پردازیم :

مشخصات فیزیکی

مشخصات فیزیکی اینترفیس عبارتنداز :

• شکل ظاهری
• تعداد پین ها
• اندازه اینترفیس
• نوع کابل مورد استفاده در اینترفیس
• و … .

مشخصات الکتریکی

مشخصات الکتریکی عبارتند از : نوع سیگنال های الکتریکی ارسالی مانند دیجیتال یا آنالوگ، روش کد کردن سیگنال ها و … .

Functional pinout

در هر اینترفیس چندین پین وجود دارد مانند پین ارسال ، پین دریافت ، clock  ، ground  و…. که هر کدام وظیفه های مختص به خود را دارند.

Procedural

به ترتیب عملکرد پین ها برای ارسال و دریافت سیگنال گفته می شود.

بعد کاربردی

تشریح بعد فیزیکی بیشتر به دروس مخابراتی برمی‌گردد. اما بعدی که نیاز اصلی مهندسان شبکه را برآورده می‌کند بعد کاربردی است. مهندسان شبکه باید مشخصات کاربردی اینترفیس ها را برای طراحی هرچه بهتر شبکه خود بشناسند. دو مولفه ای که در این بعد بسیار حائز اهمیت است مسافت و سرعت اینترفیس است. مهندسین شبکه در انتخاب اینترفیس های فیزیکی شبکه خود باید به مسافت و سرعتی که آن اینترفیس پشتیبانی می‌کند دقت نمایند. به عنوان مثال در شبکه های LAN مسافت بین نودهای مختلف کمتر از شبکه های WAN است اما سرعت در شبکه های LAN نسبت به WAN بیشتر است. پس استانداردی را انتخاب می‌کنیم که مسافت کم و سرعت بالا را پشتیبانی کند. در ذیل چند مثال از استانداردهای مختلف در شبکه های LAN و WAN زده شده است.

امروزه استاندارد 100baseT بیشتر در شبکه های LAN مورد استفاده قرار می‌گیرد که بیشترین سرعت آن 100mbp/s و بیشترین مسافتی که پشتیبانی می کند 100 متر است. در ارتباطات WAN از تکنولوژی STM1 که سرعت آن حداکثر 155Mbp/s  درمسافت های طولانی استفاده می‌کنند . در ارتباطات بی سیم از تکنولوژی های WiFi در شبکه های LAN  و VSAT در شبکه های WAN استفاده می شود.